Dzienniczki schizofreniczki

            Leczę się jedynie farmakologicznie, czyli za pomocą leków. Nie chodzę do psychologa. Mój nastrój w dużej mierze zależy od tabletek. Jedynie co jakiś czas, często w miejscach publicznych, ledwo powstrzymuje się od płaczu, ale jak to wyjaśnił mi lekarz to  po prostu moje emocje. Wszystkie leki, które widzicie na zdjęciu w sumie kosztowały mnie 208 zł z groszami. Starczają mi na 3-4 miesiące. Każda wizyta u lekarza, gdy wypisuje mi leki na podstawie tego jak się czuje, jakie mam objawy kosztuje mnie 100 zł.         Faxolet - podnosi mi nastrój. Dzięki niemu nie mam depresji i mam emocje. Może nie tak silne jak u innych, ale i tak jest dla mnie ogromnym sukcesem jest to, że potrafię się cieszyć. Przez kilka pierwszych tygodni brania Faxoletu miałam myśli samobójcze tak silne, że idąc ulicą ledwo powstrzymywałam się od wskoczenia pod nadjeżdżające auto. Często w tym okresie byłam, że tak się wyrażę jak dziecko z ADHD. Wszędzie chciałam być, wszystko robić. Skupienie się na cz

     Odrazu tłumacze tytuł posta. Doctor jest postacią z serialu Doctor Who. Jest to kosmita z zewnątrz wyglądający jak człowiek. Przemieszcza się w czasie i przestrzeni. Jego dwa serca, mimo tego co przeżył, są przepełnione miłością dla każdej istoty we wszechświecie. Stara się uratować wszystkich nie zależnie od epoki, czy miejsca oraz tego, czy dany człowiek/kosmita jest jego sprzymierzeńcem.       Teraz kiedy już rozumiecie tytuł posta możemy przejść do mnie. Co ja jako schizofrenik mam do Doctora? Tak jak on przejmuje się ludźmi z innych epok i z innych rejonów świata. Gdy patrzę na myszkę do komputera zapakowaną w ściśle przylegające do niej opakowanie, które nie da się niczym innym otworzyć jak nożyczkami. Zastanawiam się co zrobiłby człowiek bez nożyczek? Po chwili moje myśli idą jeszcze dalej. Jak ludzie zrobili pierwsze metalowe ostrze. Jeszcze dalej. Jak pierwsi ludzie ciosali kamienie żeby były ostre? I gdy tylko o tym pomyślę chciałabym się cofnąć w czasie, żeby nauczy